Sunday, February 20, 2011

Kenen-kenen

Ok nak tau apa cerita menarik yang terjadi di rumah Nek Ngah? Cerita kenen-kenen la apa lagi. Since semua pun kebujangan, ada je yang nak match-match kan. Nek Ngah nak match kan errr... ada la orang tu dengan her grandkid. Anak kepada her first daughter. Arwah Tok Ngah ialah adik to my Nenek, so that makes my mom and the daughter cousin la kan. What is the relationship of us and the children of my parents's cousins eh? Second cousin ke? Ish I bukan tau sangat bab-bab relationship ni. 

Anyway, I ni macam tak berapa sangat kalau sepupu ke, dua pupu ke, tiga pupu ke, kupu-kupu ke... Eh kupu-kupu pulak. Sebab sedara kan. Nak-nak yang closed ones although I tak kenal pun dengan cucu-cucu Nek Ngah ni. Tok sah kata cucu, anak-anak dia pun tak berapa sangat kecuali yang bongsu sebab Pak Cik Syawal memang selalu ada kat semua kenduri. In fact masa aruah Tok Ngah meninggal, ada la cucu dia yang tanya I ni sape sebab ada kat rumah tu dari pagi sampai malam. Amboi tak kenal I eh. I pun tak kenal jugak dia tu sapa. Hahaha.....

Nek Ngah ni macam serius aje. Takut la pulak. Nak kata tak mau terus macam tak manis pulak kan. Nak kata dah berpunya nampak sangat menipu. Pastu itu akan menjadi modal la pulak lain kali kan. Eh kata dah berpunya, bila lagi nak langsungkan. Tak baik nak tunggu lama-lama. Hah tak ke haru? Masa nak balik tu, yang lelaki semua dah masuk dalam kereta. Nek Ngah tanya I; "Nenek nak tanya sekali lagi ni. Dah berpunya ke belum? Ke tengah menunggu?" Ewah tengah menunggu tu. Ish susah jugak nak jawab tu kan. I segan sebenarnya kalau sedara-mara yang tanya. Kalau kawan-kawan I selamba je. Tapi dengan selambanya I jawab, "So far belum la lagi. Tapi tak tau la nanti kan". Pastu terus I cepat-cepat masuk kereta. I tak pandai la nak handle this kind of situation. 

Hopefully Nek Ngah tak la terasa hati dengan I. Sebab nampak sangat tak berminat kan. Hehehe...... I bukan apa, sedara-mara ni memang I tak minat la. Tapi tak tau la kot esok lusa tetibe terkawin dengan sedara sendiri kan. Tu la jodoh namanya. Jangan korang mengata pulak kat I. Hah tu la dulu kata tak nak sangat. Last-last kawin dengan sedara jugak. Benda in future bukan dalam kawalan kita kan. Kalau boleh I nak elak la. Tapi kalau dah jodoh nak buat camne lagi. Terima je lah.

I ingat lagi masa my closest colleague kat Guardian kawin. I pegi sampai ke Johor sana and tidur at her house for 1 or 2 night kot. Although I was the quiet ones and another partner yang pandai bersosialisasi dengan makcik-makcik kat situ tapi diorang berkenan la pulak nak kenen-kenenkan I dengan ada sorang cikgu tu. Ewah cikgu tu. I was 28 masa tu tapi diorang budget I baru dalam early twenties. Cikgu tu baru 23 kalau tak silap. They took my phone number and we start communicating. He's ok but macam kanak-kanak la pulak. I ni pulak entah kenapa memang kejap aje la kalau benda-benda thru phone ni. I cepat loose interest. So memang kejap aje lah. Rupa dia macam mana pun I tak tau. Hehehe..... 

Hai....this stuff adalah sesuatu yang I pun tak tau nak cakap macam mana. I tak tau I nak apa sebenarnya. Still figuring out this stuff. It's about my life we're talking about. Risau ok. And being someone yang banyak sangat berfikir memang sangat tidak membantu ok. I tend to lihat dari semua sisi. Semua pun ada pros and cons. So just wait and see. And tolong doakan yang terbaik for me. Kawin ke, bujang ke, I tak kisah as long as I'm happy. Kan.        

2 comments:

Mursapap said...

Tidak mengapa!! Jodoh di tangan tuhan.. Just hv faith eny!!

Eny Yusof said...

Pnut,

Betul tu. Yakin, percaya dan berserah pada yang Maha Esa.